Wanneer je anders wilt eten dan je partner, bijvoorbeeld omdat hij of zij vlees en jij vegetarisch of vegan wilt eten, dan is dat wel even aanpassen. Het kan een punt van discussie zijn wanneer je zo verschilt in leefstijl. En praktisch is het wennen om (soms) dubbel te koken. Zo hebben wij dit verschil tussen ons aangepakt.
Jarenlang aten mijn man en ik allebei vlees. In de zomer stond vaak de BBQ aan, het was echt zijn hobby. Toen ik in 2016 vanwege reuma stopte met zuivel, steeds minder vlees ging eten en uiteindelijk in 2019 helemaal vegan werd, bleef hij eten zoals hij gewend was.
Dat betekende dat we twee maaltijden moesten koken, waarbij we soms bijvoorbeeld dezelfde groenten aten. Dat was in de beginfase niet makkelijk en vond hij lastig te accepteren. Maar zelfs één keer vegan eten was voor hem toen geen optie. Na een tijdje vonden we toch een ritme en werd onze nieuwe manier van koken routine.
Hoe langer ik vegan at voor mijn gezondheid en hoe meer ik las over dierenleed in de bio industrie, hoe meer het eten van dieren me ging tegenstaan. Ik kan het nu niet meer opbrengen om een slager binnen te gaan om voor hem vlees te kopen.
Ondertussen zag hij hoe mijn gezondheid verbeterde door mijn eetstijl. Mijn reumaklachten verdwenen langzaam maar zeker (mijn verhaal lees je hier). Zelf kreeg hij te maken met overgewicht en wilde eigenlijk afvallen. Wanneer het ter sprake kwam, vertelde ik hem wat ik had gelezen over voeding en gezondheid. Sinds ik hem liet inzien dat varkens intelligenter zijn dan onze hond Bella, en net zo vrolijk en speels, zijn zijn ogen verder geopend.
Ook merkte hij dat hij vaak last had van een opgeblazen gevoel na het eten van kip gebakken in vette boter, terwijl een maaltijdsalade van mij heel lekker in zijn maag aanvoelde. Langzaam viel er een kwartje.
Stapje voor stapje maakte hij ook aanpassingen in zijn eigen eetstijl. Hij drinkt geen koemelk meer, gebruikt hummus in plaats van boter, eet nog maar één keer per maand rood vlees (varken en rund) én hij eet zelfs een paar keer per week vegan. Maar: dan moet het wel heel lekker zijn.
Want … hij is een enorm kritische eter. Veel van mijn eten werd dan ook direct afgekeurd, maar gelukkig hebben we een paar gerechten gevonden waar hij enthousiast over is en elke week wel wil eten. Bijvoorbeeld sommige soepen, de ‘cowboy caviar’ salade en mijn curry’s.
Al met al hebben we allebei moeten accepteren dat we verschillend eten. Ik moet blijven opletten dat ik niet te veel oordeel over zijn keuzes. Dat is soms moeilijk met de kennis die ik heb, maar dat moet ik loslaten. Het wordt tenslotte vervelend wanneer het elke keer weer daarover gaat. Ik focus me liever op de stappen die hij al wel gezet heeft, en daar ben ik trots op!
